XII Uczta Pierogowa w Miedznie

Można osiągać doskonałość w starych recepturach albo wymyślać nowe. XII Uczta Pierogowa w Miedznie pokazała, że ta z pozoru pospolita potrawa wciąż daje pole do popisu starym i młodym miłośnikom kuchni. W konkursie wystawiono aż 24 rodzaje.

Dwucyfrowy numer porządkowy to znak, że lokalna impreza okrzepła i ściąga smakoszy nie tylko z najbliższej okolicy. Początki nie były jednak łatwe. Ewa Chomżyńska, prezes organizującego Ucztę Stowarzyszenia „Skarbiec” wspomina, że przed pierwszymi edycjami trzeba było chodzić po domach i namawiać do uczestnictwa. Udało się, pomysł chwycił, a dodatkowy „napęd” dało mu zeszłoroczne połączenie XI Uczty Pierogowej z III Piknikiem Kół Gospodyń Wiejskich. Dzięki temu pojawili się nowi uczestnicy. – W tym roku mamy łącznie 20 kół gospodyń wiejskich, 3 gospodynie wystawiające się indywidualnie oraz nasze stowarzyszenie – wylicza Ewa Chomżyńska. W poprzednich edycjach wystawców było po kilkunastu, wzrost jest więc wyraźnie widoczny.

Miejscową specjalnością są pierogi szlacheckie, z ziemniakami z dodatkiem wędzonego boczku i kiełbasy. Popularne są klasyki: z kapustą i grzybami (choć o grzyby w tym roku z racji suszy będzie trudno) i z różnymi rodzajami mięsa (nawet z kaczką!). Są pierogi z jagodami i inne wegetariańskie. Ale można też popuścić wodze wyobraźni i poeksperymentować, ładując do pierogów np. kaszę i warzywa, a w tych słodkich ser mieszać m.in. z maliną, borówką amerykańską lub brzoskwinią. Niektórzy obok smaku eksperymentowali też z wyglądem, barwiąc ciasto buraczanym sokiem. Łącznie komisja konkursowa musiała wypróbować aż 24 smaki.

Wystawcy przywieźli (a niektórzy robili na miejscu) nie tylko pierogi. Były rozmaite ciasta, pyzy, krokiety, chleby ze smalcem, miody, piwa, nalewki i masa innego znakomitego jadła. Co charakterystyczne: widać wyraźnie, że wspólne gotowanie to zajęcie zarówno dla pań, jak i dla panów – i że może to być rzecz łącząca kilka pokoleń, od kilkulatków do kilkudziesięciolatków. Nie ma co ukrywać: przygotowywanie nadzienia i ulepienie kilkuset pierogów to rzecz bardzo pracochłonna, niespecjalnie dająca się automatyzować, więc im więc rąk do pracy, tym lepiej…